امیر حسین رحیمی زنجانبر

هر قدر که در بحر خودش رفت تو را دید

 

هرچند مرا دوست نه داری نه نداری

هی ساختی اما به همین دارو نداری

                                             هی خواستی از سلطه ی من بگذری اما...

                                             این قصه ی دریاست و یک موج فراری

تو موجی و بد نیست که در موقع رفتن

یک بوسه به روی لب دریا بگذاری

                                            یک موج که چینی است به پیشانی دریا

                                           دریا خودمم؛پیر شدم پیرِ تو آری!

نه!موج منم موج که دلبسته ی دریاست

دریا!چه کنم تا تو به من دل بسپاری؟

                                         یک موجم و یک غرقه ی دریام،عجیب است:

                                        از غرق شده منتظر صبر و قراری

"ما زنده به آنیم که آرام نگیریم"

(هرچند تلاشی است سراپا سرکاری)

                                    •••

                                   دریا شدم و موج شدم،موجی ِ موجی

                                  از صحبت موجی که تو سردرنمی آری

یک بار تو دریایی و من موجم و...برعکس...

یعنی:تو منی با خود من فرق نداری



نظرات شما عزیزان:

negin
ساعت14:17---5 آذر 1392
واااای!برو تو وب هرشب تنهایی!مطلب جدیدی که گذاشته گاهی خیلیییییییییی حرف دل من میشه!(واسه تو ها!)

عاااااااالیه!
پاسخ:وای!چقدر خوب بود... فردا درموردش بت میگم...


نام :
آدرس ایمیل:
وب سایت/بلاگ :
متن پیام:
:) :( ;) :D
;)) :X :? :P
:* =(( :O };-
:B /:) =DD :S
-) :-(( :-| :-))
نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه:







تاريخ : شنبه 2 آذر 1392 | 20:38 | نویسنده : roshanak |
.: Weblog Themes By VatanSkin :.